Ballast

Ieder voorjaar kijk ik vol verwondering naar de grote vlokken vacht die van mijn pony’s afkomen. Soms staan ze zelf flink te schuren om de natuur een handje te helpen. Het lijkt of ze zo snel mogelijk van hun winterjas af willen. Zou toch handig zijn, als wij dat ook konden. Even flink schuren om onze onnodige ballast kwijt te raken. We kunnen zoveel met ons meezeulen. Ons eigen gedoe, maar ook problemen van anderen.

Tijdens de coach sessies kom ik het tegen. Het zijn vaak de gevoeligere types die vaak (onbewust) heel wat op hun schouders meedragen. Kinderen kunnen onverwerkte zaken van bijvoorbeeld een ouder met zich meezeulen. Het kan dan helpend zijn om hier bewust van te worden en te leren hoe ze dit bij de ander kunnen laten.

Voor de ouder om daar actief wat mee te gaan doen. Het blijft wonderlijk hoe paarden blijkbaar aanvoelen waar die ballast zit. Zo bleef pony Sammy een tijd geleden standvastig staan bij een bepaald lid uit de familie die in de paddock was neergelegd met knuffels. Toen we in gesprek waren over het ‘’probleem’’ en van wie dat nu eigenlijk was, zag ik vanuit mijn ooghoek dat Sammy deze knuffel in zijn mond nam en een eindje verderop neersmeet. Dat kun je natuurlijk toeval noemen, toch heb ik zoiets vaak genoeg meegemaakt. Wat volgde was een mooi gesprek en een proces van bewustwording en loskomen.

Zo eenvoudig, verhelderend en bijzonder is paarden coaching!